МЧС Беларуси
МЧС Беларуси
Учреждение Минское областное управление МЧС Республики Беларусь
- Адреса и телефоны
-
220137 г. Минск, ул.Нестерова, 9а
Время работы: пн-пт 09.00-18.00
- (+375 17) 246-74-04 (приемная)
- (+375 17) 273-39-99, (+375 17) 273-93-65
- minobl@mchs.gov.by
Рубрыка "Я ў выратавальнікі пайшоў, ТАМУ ШТО...": "Прыняў рашэнне “штурмаваць" (Мядельскі раён)
Пажарны-выратавальнік – прафесія своеасаблівая, нават можна сказаць, неардынарная. Яна для мужных і смелых, бо амаль кожны дзень даводзіцца рызыкаваць сваім жыццём, каб выратаваць чужое… Нездарма яна – у дзясятцы самых небяспечных прафесій свету. І выбіраюць яе толькі рашучыя людзі. Тыя, хто ў любую хвіліну гатоў прыйсці на дапамогу іншаму.
Да кагорты такіх адносіцца і старэйшы лейтэнант унутранай службы Канстанцін Лях, які займае пасаду начальніка змены пажарнай аварыйнай-выратавальнай часці № 1 г. Мядзела.
– Яшчэ ў школе мяне цікавіў спорт. Падабаліся гульні ў валейбол, футбол, удзельнічаў у спаборніцтвах па бегу, ды іншыя не ігнараваў. Калі прыйшоў час вызначацца з прафесіяй, спартыўная падрыхтоўка стала рашаючым фактарам. А тут на вочы трапілася інфармацыя з прафарыентацыйнага стэнду пра Камандна-інжынерны інстытут МНС Рэспублікі Беларусь, дзе, акрамя іншага, паведамлялася, што ў гэтай установе, як і ва ўсёй сістэме цалкам, гэтаму накірунку надаецца вялікая ўвага. Таму хутка прыняў рашэнне “штурмаваць” цвярдыні навукі выратавальніка.
Амаль пятнаццаць гадоў вадзіцелем пажарнага аўтамабіля працуе прапаршчык унутранай службы пажарнай аварыйна-выратавальнай часці № 1 горада Мядзела Дзмітрый Падгайскі.
– Быць вадзіцелем – мара дзяцінства. Яшчэ будучы ў школе, наведваў колішні Дом піянераў, дзе займаўся ў гуртку “Юны пажарны”. Нас прыводзілі на экскурсію ў пажарную часць. Мне гэта вельмі запала ў душу. Планаваў, што, як вырасту, абавязкова стану пажарным. Вось і збыліся дзіцячыя мары. Зараз ніколькі аб гэтым не шкадую.
А вось для начальніка пажарнага аварыйна – выратавальнага паста № 11 аграгарадка Занарач старэйшага прапаршчыка ўнутранай службы Аляксандра Гурскага праца ў МНС больш выпадковасць, чым мара з дзяцінства.
– Нарадзіўся і вырас я на Мядзельшчыне. Тут атрымаў прафесію шафёра. Затым была служба ў арміі. Вярнуўшыся дадому, уладкаваўся працаваць у санаторый “Жураўка”. Але мне хацелася чагосці больш сур’ёзнага. Тут, на пасту ў Занарачы, працавала шмат знаёмых. Вось хлопцы і прапанавалі, маўляў, прыходзь да нас. Крыху падумаў і падаў заяву. Спачатку быў вадзіцелем, а ў 2005 годзе прапанавалі пасаду начальніка паста. Згадзіўся.
Будь готов
Другие новости
